Dag 25 t/m 31 Weer terug in Buenos Aires en naar Peurto Iguazu

La Boca is een wijk aan de haven van Buenos Aires. Het is een wijk waar de armeren van de stad wonen. Het is ook de wijk waar de schilder Martin opgroeide. Toen hij bekend geworden was, gaf hij de wijk een school en vroeg de bewoners de school op te vrolijken. Iedereen kwam daarbij met zijn eigen verf en daarom kreeg elke muur zijn eigen kleurtje. De bewoners besloten dit bij hun eigen huizen te doen, waardoor de typische stijl van La Boca ontstond. De wijk dankt zijn grote bekendheid nu aan alle levendige kleuren, met name rond de Calle Caminito, waar wij deze ochtend met stadsbus 64 naar toe gingen. Dit is ook de wijk waar op straat overal de tango wordt gedanst. Kortom,een levendige en gezellige wijk overdag met veel toeristen. 's Avonds is het een van de onveiligste wijken van Buenos Aires en ook overdag werden reisgenoten van ons tegengehouden en gewaarschuwd toen zij een bepaalde kant op wilden lopen. Wat wel goed mogelijk was, was om naar het stadion van Club Atletico Boca Juniors te lopen. Hier namen we een rondleiding door het stadion en de catacomben en zagen ondere andere de perszaal. Vervolgens namen we een taxi naar de wijk Recoletta. In deze wijk ligt in de grote boomgaard van een voormalig klooster de grote Recoletta begraafplaats waar alle beroemde personen uit de Argentijnse geschiedenis liggen. Het is als een stadje vol met praalgraven. Er liggen onder andere presidenten, maar waar iedereen naar toe gaat, is het familiegraf van de Duartes: het graf van Eva Peron oftewel Evita, de legendarische en nog steeds zeer geliefde vrouw van president Peron. De dag werd afgesloten met een dinershow met veel tango, noord-Argentijnse indianenmuziek en uiteraard het 'No llores por mi Argentina' (Don't cry for me Argentina) uit de musical Evita, dat in het Spaans nog mooier klinkt.

Afgelopen maandag heb ik deze geweldige stad verlaten. Een korte vlucht naar het noorden van Argentinie bracht mij naar Puerto Iguazu, waar ik een verblijf heb van 3 dagen.

De Braziliaanse kant staat bekend om de panorama´s, de Argentijnse om de close-ups.

Puerto Iguazu is niet meer dan een klein gehucht midden in de jungle en bekend om de enorme watervallen. De watervallen van Iguazú zijn een schitterend natuurwonder. Gelegen op de grens van Brazilië en Argentinië, in de provincie Misiones, en nabij het drielandenpunt met Paraguay, vormt het krachtige geweld van deze watervallen een waar natuurspektakel. Met de Garganta del Diablo (Strot van de Duivel) als adembenemend middelpunt storten 275 watervallen zich vanaf het Braziliaanse hoogland over een breedte van maar liefst 3 kilometer de diepte in. Enkele van deze watervallen zijn meer dan 80 meter hoog. Het oorverdovende lawaai van de watervallen vormt een schril contrast met de stilte van het omliggende subtropische regenwoud met meer dan 2700 plantensoorten en een variëteit aan soorten vogels, zoogdieren, insecten en reptielen.

De watervallen waren fantastisch!Het zijn zoals gezegd de grootste watervallen van Zuid- Amerika dus wat kan je daar verder aan toevoegen....foto's volgen later als ik betere internetverbinding heb.

Na een middagje in Brazilie vertoefd te hebben weer de grens over richting Argentinie, nieuwe stempels in paspoort.

Vanmorgen vroeg opgestaan omde Argentijnse kant van de watervallen te bezoeken. Wat een geluk strak blauwe lucht!! Het bleek echt een enorm complex niet normaal!Ruim 2 km waterval in eentropisch regenwoud!Op de foto´s is het al enorm, op film komt het nog beter over maar om zoveel water met zoveel kracht te zien moet je eigenlijk hier staan. Het hoogtepunt was toch wel de boottocht tot onder de waterval. Wij dachten nog dat zal wel meevallen, je wordt hooguit wat nat van de nevel en het opspattend water. Mooie foto´s gemaakt totdat ons geadviseerd werd om alle waardevolle spullen in een waterdichte zak te stoppen. Oke dan maar! Schoenen aanhouden of toch...... Het water komt toch niet de boot in dat kan niet joh maak je niet druk. De mensen van de organisatie trokken een compleet regenpak aan nou dat is vast wel erg overdreven, toch? NOU NEE!!! Niet normaal wat een geweld! Recht onder de waterval en helemaal doorweekt!!! Wat bleek de boot was er zelfs opgemaakt. De vloedgolven bleven niet achter in de boot maar werden netjes afgevoerd.

Aan het einde van de middag ben ik weer terug gevlogen naar Buenos Aires voor nog eens 4 overnachtingen.Helaas, we hadden problemen met het vliegtuig, we hadden geen vermogen genoeg om ons eindbestemming te halen. Dus onze vliegtuig is weer teruggevlogen. Eerst zouden we maar 3 uur problemen hebben. Maar uiteindelijk was het probleem groter, zodat we de volgende dag pas weer konden vertrekken naar Buenos Aires.

Toen ik voor de eerste keer naar Buenos Aires ging, helemaal alleen, wist ik totaal niet wat me er te wachten stond... Iedereen heeft wel een beeld van Zuid-Amerika, maar vaak is dit niet hetgeen je er echt tegen komt...

Het is een bruisende stad vol leven, de mensen zijn er supervriendelijk en goedgezind! Het is zeker de moeite waard om deze stad te bezoeken, Buenos Aires is ook immens groot, je hebt er meer dan een dagje nodig om alles te bezichtigen... Veel euro's moet je niet meenemen, 1 euro is ongeveer 4 Argentijnse pesos en daar kan je dus al heel wat mee doen, als je van Europa komt leef je daar dus op de goeien zoals ze zeggen...

Buenos Aires is in de eerste indruk echt een mega stad, veel mensen, lawaai, bussen en taxi's. Mooie gebouwen tussen rommel, veel verbouwingen, niet veel skyscrapers, maar vooral hoogbouw wat betreft flats. Je ziet van alles op straat, ook alle clichés, van arme bedelaars, die vooral immigranten zijn uit andere Latijns Amerikaanse landen zoals Bolivia en hier best wel gediscrimineerd worden, tot plastisch chirurgisch bewerkte Argentijnse schones, met hele grote, euh, lippen! ;) En natuurlijk, de breedste straat ter wereld ,- Avenida 9 de Julio-(zie plaatje blog, beetje onduidelijk, maar hij heeft volgs mij wel meer dan 16 banen) en eindeloze lange straten in dambord patroon (wel tot nummer 10 000!). Buenos Aires heeft ook allerlei verschillende buurten, zoals Palermo, waar alles hip en happening is, veel leuke restaurantjes en bars en alles erg Westers aan doet, en wijken zoals waar ik woon, de meer woon-wijken, zijn wat meer ‘echt' Zuid Amerikaans.

Vergeet ook zeker niet dat de seizoen daar omgekeerd zijn, als het bij ons winter is , is het daar zomer en omgekeerd en ja de winters zijn er koud! maar wel nog net niet zo koud als in Nederland, maar neem toch best genoeg winterkleren mee als je in juli of augustus gaat.

Als je avontuur, sfeer, amusement, bruisend uitgaansleven, museums en veel andere bezienswaardigheden zoekt in een mondiale sfeer moet je zeker naar Buenos Aires gaan!!!

Mijn vakantie zit erop, morgen begint een nieuwe werkdag bij Kisuma Chemicals bv.
Het is een even heerlijk gevoel om terug thuis te komen als om op reis te vertrekken...

Groeten Edwin

Dag 21,22,23 & 24 Vuurland, Fin del Mundo

Patagonië is de naam voor de zuidelijke punt van Argentinië en Chili. Hoewel meestal bij Patagonië wordt gedacht aan onmetelijke Argentijnse pampa`s met gaucho`s rond schapenfarms van 20.000 hectare, omvat Patagonië officieel ook het Andes gebergte en de Chileense fjordenkuststrook ten westen daarvan. De noordelijke grens wordt gevormd door de Rio Chubut op de hoogte van Trelew. Ten zuiden van het eigenlijke Patagonië ligt Vuurland, met de zuidelijkste stad ter wereld: Ushuaïa.

Het noordelijk deel van Vuurland is vlak en bedekt met veengrond. Zuidelijker wordt het bos- en bergachtiger, en hier liggen ook prachtige meren en fjorden.

Naar de baai is het stadje ook genoemd, want Ushuaia betekent 'baai naar het westen', omdat schepen hier van de Atlantische naar de Stille Oceaan voeren. De sneeuw ligt hier al heel laag, want we zitten hier ver in het zuiden, relatief dichtbij Antarctica (1000 km zuidelijker). Het is dan ook de uitvalsbasis voor excursies naar Antarctica. Ushuaia is de meest zuidelijke stad van de wereld en overal zie je daarom borden en souvenirs met 'el fin del mundo', daar waar de wereld ophoudt.

Tierra del Fuego

In het vroege morgenlicht vertrekken we per touringcar en boot naar Vuurland. Een lange, maar prachtige tocht brengt ons naar de zuidelijkste stad van de wereld: Ushuaia, waar we laat in de avond arriveren.

In Ushuaia werden we met een busje naar het hotel gebracht en hadden we voor het eten (seafood natuurlijk) nog de tijd om bijvoorbeeld het Museo Territorial del Fin del Mundo te bezoeken of El Presidio. Ushuaia werd oorspronkelijk gesticht als missiepost, maar werd later door de Argentijnse regering gebruikt als vrijhaven en strafkolonie: in een poging het stadje te bevolken werd hier een grote gevangenis gebouwd en mocht familie van de gevangenen zich vrij vestigen in de omgeving. De betreffende gevangenis El Presidio is nu te zien als museum. De gevangenis is gebouwd zoals dat in films vaak te zien is: een centraal paviljoen, met lange hoge gangen die hierop uitkomen. Op deze plaats is ook het Maritiem museum gevestigd.

Even buiten Ushuaia reed vroeger een trein om gevangenen te vervoeren naar de plaatsen waar zij werkten. Nu rijdt op het gedeelte van het traject nog een treintje op de meest zuidelijke spoorlijn ter wereld: el tren del Fin del Mundo. We maakten deze ochtend een korte stop bij het station, El Estacion del Fin del Mundo. De treinen zien er prachtig verzorgd uit in de stijl van het begin van de 20-ste eeuw. Ongeveer 12 kilometer voorbij Ushuaia ligt het Nationaal Park Vuurland oftewel Parque Nacional Tierra del Fuego. Het park ligt schitterend aan de zeekust en aan het Beagle-kanaal met veel inhammen en heeft een prachtige natuur, bergen, meren en bossen. Het bos is heel mooi en nodigt uit om te wandelen. We maakten hier in de ochtend een rondrit met een aantal korte wandelingen en in de middag, na een lunch bij het Roca-meer, een langere wandeling van circa vier uur. Opvallend aan veel bomen zijn soort knoesten, die gevormd worden als verdediging van de boom tegen een bepaald soort zwam, 'llao llao' of 'pan del indio' genoemd. Die laatste naam komt van het feit dat de indianen de zwammen soms gebruikten om de maag te vullen, hoewel dit 'brood' geen enkele voedingswaarde heeft. Wat verder opvalt is de enorme schade die in hele stukken bos is aangericht door bevers, die hier ooit zijn uitgezet voor hun bont. Een gedeelte van het gebied bestaat uit moeras, te herkennen aan mooi gekleurde begroeiing. Bij het bord op de 10e foto bij Bahia Lapataia houdt rijksweg No. 3 op. Deze is onderdeel van de Panamericana die loopt van Vuurland tot Alaska. Op de laatste foto is het meest zuidelijke postkantoor op het vasteland te zien. Hier haalden we een stempel voor in het paspoort.

Een van de absolute hoogtepunten van deze toch al geweldige vakantie was de excursie met een boot over het Beagle-kanaal die we op deze mooie maandagochtend maakten. Vanuit Ushuaia vertrokken we met jacht uit de baai, varend langs de uitlopers van de Andes over het Beaglekanaal. Het 185 kilometer lange Beaglekanaal verbindt de Stille Oceaan met de Atlantische Oceaan. Bijzonder is het eiland Isla de los lobos, een rots met grote aantallen zeeleeuwen. Verder zitten op de vele eilandjes hier een tweetal soorten aalscholvers, sternen en andere vogels. Op het verste punt van de tocht ligt het eiland les Escaleurs met de bekende vuurtoren op het einde van de wereld.

We hadden de hele tocht zeldzaam vlak water, terwijl hier normaal een harde ijskoude wind schijnt te staan. Daardoor was het mogelijk prachtige foto's te maken met de spiegeling in het water. Op de terugweg stopten we ongeveer een uur op een prachtig (onbewoond) eiland met schitterende begroeiing. Wat natuur betreft was deze boottocht echt geweldig! In totaal waren we ongeveer vier uur onderweg, daarna was er tijd om nog wat te shoppen in Ushuaia, waarbij ik (nu pas!) onze eerste echte stevige regenbui van de vakantie kregen.

's Middags nog even bij het plaatselijke VVV kantoor geweest voor de bekende stempels in de paspoort.

Aan het begin van de ochtend vertrokken we naar het vliegveld voor onze vlucht terug naar Buenos Aires, waar we rond 16.00 uur aankomen in ons hotel Abasto Plaza.

Groeten Edwin

Dag 16,17,18 ,19 en 20 Zuid Chili ,Torres del Paine park, Puerto Natales

Torres del Paine is een droombestemming voor natuurliefhebbers en hét trekkinggebied van Zuid Amerika. Samen met San Pedro de Atacama in het noorden, is het een hoogtepunt op elke Chili reis.

Chili is erg afwisselend: van de ruige bergen met eeuwige sneeuw en gletsjers in Torres del Paine, waar je bijna van de wandelpaden waait, tot het regenwoud van Quelat, langs de 1100 km lange weg Carretera Austral. In Pucon staat een rokende vulkaan. Vlakbij kun je raften, paardrijden en een duik nemen in de warme baden. Dan zijn er nog de metropool Santiago de Chile en havenstad Valparaiso, met zijn gekleurde huisjes

De kans op kalm, helder weer in Patagonië, is het grootst tussen half oktober tot eind april, maar het blijft in dit deel van de wereld natuurlijk altijd een beetje onvoorspelbaar. We zijn 's middags aangekomen vanuit El Calafate in Argentinië. Hierbij werd ik opgewacht en naar naar mijn guesthouse gebracht in het dorp. Het is van een Chileens, ouder stel, die net een beetje gewend raken aan internet, email en ander moderne apparatuur. Ze runnen hier hun hotelletje naar eigen goeddunken en plezier. De kamer is netjes en huiselijk, uiteraard is er goede verwarming, het ruikt er naar houtskool, zoals overal in Puerto Natales.

'S middags had ik nog wat tijd over om een boottrip te boeken naar Balmaceda gletsjer over de Serano rivier. Aan het einde van de avond wandel ik gewoon door dit dorp, het is piepklein, eigenlijk heel schattig. Al snel merk je dat er weinig gebeurt. Er is een pizzeria, wat barretjes en langs de boulevard staan bankjes om de zonsondergang te kijken.

Een van de hoogtepunten van mijn reis is het bezoek aan het nationaal park Torres del Paine, dat is uitgeroepen tot UNESCO werelderfgoed. Dit park dankt zijn naam aan de granieten Torens van Paine, drie bergen die uit de Patagonische steppe oprijzen. Over goed begaanbare paden wandelen we te midden van een rijke variëteit aan flora en fauna.

Torres del Paine National Park

Vandaag ben ik om 07:00 uur vertrokken met de rechtstreekse bus naar Torres del Paine, deze stopt voor je hotel om je op te pikken. Torres del Paine ligt nog twee uur rijden over voornamelijk onverharde wegen ten noorden van Puerto Natales. Het laatste uur is indrukwekkend. Je wordt bij de 'Amarga' ingang afgezet en betaalt ter plaatse de entree. Een busje van het refugio Torres wacht de bus op en brengt je samen met de andere reizigers die erheen gaan, naar de refugio, nog 7 kilometer verder.

De route naar Nationaal Park Torres del Paine loopt door een mooi landschap. Brede valleien met rode zuring en flinke bergen aan de rand.

Af en toe zien we sneeuwbergen en gletsjers en na zo'n 100 kilometer krijgen we de Torres vol in zicht. We nemen de één na zuidelijkste route, waar we zicht hebben op de Torres en de gletsjers. Zelfs van grote afstand is de Grey Glacier indrukwekkend met z'n enorme ijsmassa boven aan de berg en in de vallei eronder. Maar ook de Torres zijn bijzonder met hun overgang van lichtbruin naar zwart gesteente vlak onder de top. We zien voor het eerst guanaco's (wilde lama's).

Het is al rond half 12 als ik geïnstalleerd bent. Als het weer goed is en je eet snel wat, kun je nog naar Base de Torres lopen, 4 uur heen,3 uur terug. Dat klinkt onmogelijk, maar van december tot februari is het hier 's avonds nog tot ca 22:00 uur licht, ook andere reizigers doen het zo. Het is wel een lange dag. Zit het weer niet mee of zie je zo'n tocht niet zitten, dan kun je ook de helft lopen, naar refugio Chileno en terug.

Torres del Paine - Puerto Natales

Hoe koud: December tot maart is de beste tijd om naar Torres del Paine te gaan, het is dan zomer, de temperatuur is overdag met gemiddeld 11 graden aangenaam en je hebt lang daglicht. Het blijft echter Patagonië, ook in deze maanden kan het hard regenen, een dichte mist neerdalen over het hele park en een ijzersterke, koude wind de kop opsteken. Eind april gaat de handvol accommodaties in het park dicht en tussen mei en september heb je er echt helemaal niets te zoeken. In oktober komt 't park dan weer langzaam tot leven, keert personeel terug en gaan accommodaties weer open.

Punta Arenas en de Otway pinguins

Onderweg naar de zuidelijkste stad van Chili zien we de pinguïnkolonie bij Otway. We overnachten in Punta Arenas, door de vrijhandelszone ‘zona franca' een levendige stad geworden.

Het is weliswaar in Chili maar de Otway pinguïns zijn zo dichtbij en het zijn zulke aardige beestjes om te zien dat ik adviseer om de kolonie een bezoek te brengen. Het is een stukje rijden maar wat is een stukje op dit continent? Vanuit het dorp zijn er middagexcursies naar de Otway pinguïns. Ze hebben hun nest in de grond gemaakt. Let er wel op dat zeer dichtbij komen door de dieren niet wordt gewaardeerd en zij happen naar alles wat uitsteekt.

Het gaat nog steeds goed, heb nog geen rare dingen meegemaakt.

Groeten Edwin

Dag 10,11,12,13, 14 & 15 Zeven meren in de Andes

Over land loopt ten noorden van Bariloche de Ruta de las Siete Lagos naar San Martin de los Andes: 150 km deels onverharde, bochtige wegen langs zeven meren en door stille berglandschappen. Een leuk idee is om een auto te huren, de route in twee of drie dagen te rijden en in San Martin te slapen. Het lijkt alsof je er in de Alpen bent. Ten noorden van San Martin ligt de Lanin vulkaan.

Vanuit Bariloche start ook de Passage to Chili; een boot-bustraject dwars door de Andes. De route door de bergen kostte vroeger drie maanden en kon alleen te voet of te paard. Nu is het allemaal comfortabel met catamaranboten, aircobussen en uitleg van gediplomeerde gidsen bij de grens.

Op 22 maart vliegen we dan vroeg in de middag naar El Calafate in het zuidwesten van Patagonië. El Calafate is gelegen aan het enorme Lago Argentina en kijkt uit op de besneeuwde toppen van het Andesgebergte. Het is de ideale uitvalsbasis voor mijn excursies de komende dagen. El Calafate is de overtreffende trap van een toeristische plaats. Alles is voor 100% ingericht op toerisme en dat alles vanwege de aanwezigheid van prachtige gletsjers zo'n 80 kilometer ten westen van de stad in het nationale park Los Glaciares. De gletsjers worden allemaal betiteld met superlatieven:

de hoogste: Glacier Spegazzini, steekt circa 100 meter (één straatblok in Argentinië) boven het water uit en onder water is ie nog circa 200 meter diep

de grootste: Glacier Upsala, een heleboel kilometer lang en breed

de meest toegankelijke en (naar men hier zegt) de enige ter wereld die nog groeit: Glacier Perito Moreno

Het Merengebied van Patagonia is een schitterend natuurgebied waar meren, bergen, vulkanen en rivieren in elkaar overgaan. Slechts de mens heeft bedacht om daar een kunstmatige grens doorheen te trekken, en zo ligt sinds tweehonderd jaar het Merengebied zowel in Chili als in Argentinië. Rondom de grens bevinden zich de mooiste plekjes, dus we zigzaggen een aantal keren heen en weer tussen beide landen. Verrassende, verlaten, schitterende stukken natuur wisselen toeristenkermissen af.

Glaciar Perito Moreno

De Perito Morenogletsjer (Spaans: Glaciar Perito Moreno) is een gletsjer in het Nationaal park Los Glaciares in het zuiden van Argentinië. De gletsjer geldt als een van de grootste toeristenattracties van Patagonië. Als je op reis bent in Argentinie moet je de gletsjers echt gezien hebben. Zeker de Perito Moreno is de moeite waard voor een bezoek. Na een flink stuk rijden vanuit El Calafate kom je aan op een heuvel aan de kop van de ijsmassa. Hiervandaan heb je al een aardig uitzicht over één van de indukwekkendste momenten van de reis. Via een serie van houten trappen en paden kom je bij verschillende balkons uit. Hiervandaan hoor je het ijs kraken (net onweer) en zie je 'ijsklontjes' als huizen zo groot in het water vallen.

Wat juist deze gletsjer nou zo bijzonder maakt is de dam die hij vormt en waarbij hij de afvoer van het meer Lago Argentino afsluit. Wanneer de gletjer dusdanig is gegroeid en verschoven dat het de overkant van het water bereikt, vormt hij een natuurlijke stuwdam. Door smeltwater van omringende gletsjers vult het bovenliggende meer zich totdat er een hoogteverschil is bereikt van ca. enkele meters. De druk van het water wordt zo groot dat het ijs de kracht niet meer aan kan. BOEM!! De ijsdam bezwijkt onder de enorme druk en het meer stroomt tot gelijk niveau waarbij het enorme ijsbergen met zich meeneemt. Dit spectakel was aanvankelijk eens in de 4/5 jaar te verwachten, maar door recente klimatologische veranderingen is er niet zoveel zekerheid meer. Desalnietemin is dit zó bijzonder, spannend en spectaculair dat het niet op je reis door Patagonië mag ontbreken

Het is ook mogelijk om op de gletsjer te lopen onder begeleiding van ervaren gids, wat ik dus gedaan heb. Hiervoor ga je met een boot naar de zijkant van de gletsjer, waar het ijs nauwelijks afbrokkelt en het dus veiliger is. Nadat je van de boot komt is er een mogelijkheid om naar de wc te gaan en eventueel spullen achter te laten bij een kantoortje van de gletchergidsen. Vervolgens ga je met de gids naar een strandje net voor de gletsjer. Hier worden nog enige dingen uitgelegd (in het Engels) met betrekking tot veiligheid en over de gletsjer zelf. Daarna ga je de gletsjer op. Je krijgt speciale ijzers ondergebonden voor maximale grip op het ijs. Het echte werk kan beginnen!

Hoewel de gletsjer van afstand vlak lijkt, is het dat absoluut niet. Je stijgt en daalt continue en er zijn ook diepe gaten, dus het is belangrijk om de aanwijzingen van de gidsen op te volgen. Desondanks is dit goed te doen voor iemand met een normale conditie. Als je in de gelegenheid bent... dit is een absolute aanrader! Aan het einde is nog een leuke verrassing om de tocht af te sluiten.

Kledingadvies: kleed in laagjes, want ondanks de kou kan het behoorlijk warm worden. Denk aan: stevige schoenen (bv. bergwandelschoenen), warme sokken, thermisch ondergoed, winddicht jack, fleecevest, muts, handschoenen en eventueel een sjaal.

De volgende dag maakt ik een boottocht naar de gletsjers, waarbijje de grootste en hoogste gletsjer van het gebied ziet, respectievelijk de Uppsala en de Spegazzini. Onderweg vaar ik over het Canal de los Tempanos langs ijsschotsen met schitterende kleuren blauw.

De Upsalagletsjer is groter dan Buenos Aires en een van de grootste gletsjers van het zuidelijk halfrond. Ontdekt door zweden en vandaar de naam Upsala naar de Uva van Uppsala. In tegenstelling tot de Perito Moreno krimpt deze gletsjer helaas. Het was een adembenemende tocht wederom met prachtige uitblikken links en rechts en ook zelfs een pinguin. Goed ingepakt alsof het een poolexpeditie betrof heb ik de gletsjer aanschouwt! Je wordt er ook wel stil van als je wederom ziet dat deze onder je ogen smelt en er met veel lawaai weer stukken ijs vanaf breken. Ik werd ineens enormbewust van het milieu! Op de boot was het erg leuk.

Het echte Patagonië ontdek ik vandaag tijdens onze rit naar Puerto Natales in Chili, waar we twee nachten verblijven. De kans is groot dat we lama's tegenkomen en mogelijk zien we machtige condors vliegen.

De volgende dag ga ik naar Chili, maar daar hoor je meer over.

Groeten Edwin

Dag 6,7,8 & 9 Buenos Aires ‘het Parijs van Latijns-Amerika’

Ola señiores y chicas!

Na een lange vlucht ( 14 uur) vanuit Rome ben ik dan eindelijk aangekomen in Buenos Aires (Argentinie).

In de hoofdstad moet ik wennen aan al die herrie en drukte. Het weer blijft ons vriendelijk gezind. Onbewolkt en rond de 26 graden.

Na aankomst in Buenos Aires rijd ik naar mijn hotel waar ik twee nachten verblijven. De hoofdstad van Argentinië werd in 1536 gesticht door de Spaanse ontdekkingsreiziger Pedro de Mendoza. 's Middags verken ik de stad met haar vele brede avenida's, parken en pleinen waarvan het bekendste het Plaza de Mayo is. We zien de koloniale wijk San Telmo, het veelkleurige La Boca en de elegante wijk La Recoleta, waar ik het graf van Evita Perón bezoek.

Buenos Aires heeft niet voor niets de bijnaam ‘het Parijs van Latijns-Amerika'. Het is een stad met allure, met historie, met nostalgie. Een stad waar de Europese reiziger zich meteen thuis voelt. Waar men onder kan dompelen in het bruisende nachtleven, de schitterende tangoshows, de uitstekende restaurants met de overdadige parilla en de klinkende wijnen.

‘De Argentijnen voelen zich Europeanen in ballingschap,' . Daarom is Buenos Aires misschien wel de meest a-typische stad van Latijns-Amerika. De hoofdstad met haar bewoners die zich vele malen belangrijker voelen dan het immense grote pampaland dat achter hen ligt. De stad waar Máxima werd geboren en opgroeide is een vat vol tegenstellingen. Sloppenwijken vol bittere armoede tegenover de meest luxueuze winkelcentra. De niet afhoudende worsteling met de erfenis van de militaire dictatuur. De slagschaduw van Peron die nog steeds het politieke toneel weet te beïnvloeden en te verlammen. De golfbewegingen van de economische crises die het land met grote regelmaat treffen. Buenos Aires, de stad die er maar niet in slaagt te worden wat het zo graag zou willen zijn.

Een dag naar het venetië van Argentinië: Tigre Delta

De volgende dag gaan we per metro en trein naar Tigre, het beginpunt van het deltagebied van de Paranárivier. We bezoeken de ambachtenmarkt en zien tijdens een boottocht de vele eilanden die dit deltagebied rijk is. In de namiddag keren we terug naar Buenos Aires.

Het stadje Tigre ligt aan de rand van een immens grote delta van de río de la Plata, ruim 30 km ten noordwesten van Buenos Aires. Van 1900 tot 1940 vierde het mondaine Buenos Aires hier zijn weekend en vakantie in schilderachtige buitenhuizen. Deze delta bestaat uit een honderdtal kleine riviertjes met daartussen vele eilandjes. Daar hebben de porteños (zo worden de bewoners van Buenos Aires genoemd) hun weekendhuizen gebouwd met een aanlegsteiger op palen (i.v.m eb en vloed).
Ook is Tigre beroemd om zijn roeiverenigingen en de regatta's. De meeste verenigingen zijn gehuisvest in statige, wat pompeuze, gebouwen. Je proeft in het stadje nog steeds de sfeer van vroeger met al die elegante huizen.
In het weekend is het druk met dagjesmensen, volle restaurants en terrassen en honderden bootjes die rustig voortdobberen. Tientallen watertaxi's varen af- en aan naar de weekendhuisjes op de eilanden in de delta. Eind van de middag zijn we weer terug in Buenos Aires.

Bariloche en Circuito Chico

Vandaagvliegen we naar San Carlos de Bariloche, aan de voet van het Andesgbergte, voor drie overnachtingen. Een prachtige rit over het beroemde Circuito Chico voert je langs het Nahuel Huapimeer. Onderweg zie ik de kapel S.Eduardo en gaan we per stoeltjeslift de Campanarioberg op voor een schitterend uitzicht over de meren en wouden.

Bariloche is Argentinië's meest geliefde en bezochte bestemming. De stad ligt in het Lake District, een gebied midden in Argentinië vol diepblauwe bergmeren; een mooi stukje in Patagonie wat je niet wilt missen.

Buiten de stad?vind je?een van de mooiste hotels ter wereld, het Llao Llao resort. Llao Llao heeft de looks van een Normandisch landhuis en werd ontworpen door Alejandro Bustillo, hij wist er een werkelijk magische sfeer te creëren door natuurlijke materialen te combineren met eigenzinnige vormen en slimme kleurnuances.

Dit romantische hotel waar ook Prins Willem Alexander en Maxima verbleven, ligt op 25 kilometer van de stad Bariloche. Het gebied is zeer geschikt om een mooie wandeling te maken.

In Bariloche maak ik een mooierondtocht, bekend zijnde als ´Circuito Chico´. Het is een lus van ongeveer 30 km lang.De tocht is hartstikke mooi alsof je in de Franse Alpenbent maar er zitten dus ook wat pittige hellingen in, dus best zwaar af en toe voor het busje ,maar we worden wel beloond met mooie uitzichten over bergen en meren. De meren, naaldwouden en witte Andestoppen rondom Bariloche geven een rustige aanblik, maar de stad zelf is met skikledingwinkels en uithangborden van kaasfondue restaurants en Irish pubs op z'n minst levendig te noemen. Rust vind je vooral buiten Bariloche. Ook hebben we vandaag een halve dag tot ons zelf ter beschikking, hierbij maak ik gebruik van om relaxed te kajakken over een van de stille bergmeren.
Bariloche is vervolgens een handig draaipunt voor de rest van je (Patagonie) reis, zie hieronder.

De volgende varen we naar het prachtige Isla Victoria. Onderweg krijgen we uitleg over de bijzondere arrayanesboom, die een hoogte van 40 meter kan bereiken. Ook werd mij verteld om niet te vergeten de heerlijke chocolade te proeven die hier zo beroemd is!

Heb me deze 4 dagen uitstekend vermaakt, echter ga nu al weer naar mijn volgende bestemming toe en dat is naar het Zeven Merengebied.

Groeten Edwin

?

?

Dag 1,2,3,4 & 5 Stedentrip Rome

Een hoofdstad vol cultuur

Mijn vakantie begint eerst met een stedentrip naar Rome.

Gevlogen wordt er vanafBrussel met Alitalia. Overnachten doen we in het Hotel Pace Helvezia. De keus hiervoor is vanwege de goede prijs en kwaliteit verhouding en de goede recencies via internet.

Rome een stad die tot de verbeelding spreekt, na het lezen van het Bernini Mysetrie van Dan Brown (schrijver van de Davinci Code) .Rome is een stad vol cultuur, zoals het monument Vittorio Emanuele, de markten van Trajanus en het joodse getto, de Spaanse trappen, Circus Maximus, het Colosseum, het Foro Romano en natuurlijk het Vaticaan. Rustpunten zijn een wandeling langs de Tiber en een bezoek aan het park Villa Borghese.

Geheel volgens plan kom ik op tijd aan op het vliegveld van Brussel. Na ongeveer een kwartier kan ik inchecken en wordt mijn koffer ingeleverd. De vlucht verloopt zonder problemen en ook op het vliegveld in Rome verloopt alles vlot.

Verder heb ik een 'ROMApass' genomen voor 23€ (gratis metro en bus voor 3 dagen en 2 bezienswaardigheden gratis en al de rest aan halve prijs).Neem zeker een gids voor het Vaticaan en Colosseum, het kost wat geld maar het is zeer intressant en je bespaart ook veel tijd, je moet niet aanschuiven en je komt op plaatsen waar je anders niet kan komen.

Rome bulkt van de monumenten uit alle tijdperken, maar kent ook dorpse straatjes met buurtrestaurantjes in wijken als Trastevere, Testaccio en San Lorenzo, schitterende vergezichten, uitgestrekte parken en in de nabijheid diverse attracties in de heuvels en bergen van Lazio. Plaatsen als Tivoli, Frascati en Subiaco zijn zowel voor de cultuur als de natuur zeker een dagtocht waard. En dan hebben we het nog niet over het heerlijke klimaat in lente en herfst, de luxe winkels en de uitstekende keuken in de talloze restaurants.
Rome is een wandelstad bij uitstek. Dwalend door de straten en stegen ontdek je altijd wel een verrassende bezienswaardigheid, of dat nu een kerk, een fontein of standbeeld is. Rome is een stad vol verrassingen!
Een bezoek aan de Vaticaanse Musea met de Sixtijnse kapel is een unieke ervaring, niet alleen vanwege de rijkdom van de kunstschatten die hier te bewonderen zijn, maar ook vanwege de gigantische bezoekersaantallen die dagelijks door het museum gejaagd worden. De rij bezoekers die langs de muren van Vaticaanstad voor de ingang staat te wachten, is meestal afschrikwekkend lang.

Zo heb ik het Bascilica Santa Maria Maggiore, het Colloseum, het Forum Romanum en het St.Pieterskerk gezien.

Ook ben ik naar het Trevi Fontein gelopen, waar zeegod Oceanus met twee paarden door een triomfboog komt aanstormen. Natuurlijk hebben we achterwaarts muntjes over onze schouders gegooid want we willen nog een keer terug komen. Daarna ben ik naar Piazza di Spagna gegaan waar de Spaanse Trappen zich bevinden. De Spaanse trappen zijn het populairste rococomonument van Rome.

In de 5 dagen dat ik in Rome ben geweest heb ik heel wat van de stad gezien.

Helaas het zit er al weer op, vandaag de 16 maart vlieg ik naar Buenos Aires (Argentinie) waar ik mijn reis voortzet.

Arrivederci Roma

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Edwin