Over land loopt ten noorden van Bariloche de Ruta de las Siete Lagos naar San Martin de los Andes: 150 km deels onverharde, bochtige wegen langs zeven meren en door stille berglandschappen. Een leuk idee is om een auto te huren, de route in twee of drie dagen te rijden en in San Martin te slapen. Het lijkt alsof je er in de Alpen bent. Ten noorden van San Martin ligt de Lanin vulkaan.

Vanuit Bariloche start ook de Passage to Chili; een boot-bustraject dwars door de Andes. De route door de bergen kostte vroeger drie maanden en kon alleen te voet of te paard. Nu is het allemaal comfortabel met catamaranboten, aircobussen en uitleg van gediplomeerde gidsen bij de grens.

Op 22 maart vliegen we dan vroeg in de middag naar El Calafate in het zuidwesten van Patagonië. El Calafate is gelegen aan het enorme Lago Argentina en kijkt uit op de besneeuwde toppen van het Andesgebergte. Het is de ideale uitvalsbasis voor mijn excursies de komende dagen. El Calafate is de overtreffende trap van een toeristische plaats. Alles is voor 100% ingericht op toerisme en dat alles vanwege de aanwezigheid van prachtige gletsjers zo'n 80 kilometer ten westen van de stad in het nationale park Los Glaciares. De gletsjers worden allemaal betiteld met superlatieven:

de hoogste: Glacier Spegazzini, steekt circa 100 meter (één straatblok in Argentinië) boven het water uit en onder water is ie nog circa 200 meter diep

de grootste: Glacier Upsala, een heleboel kilometer lang en breed

de meest toegankelijke en (naar men hier zegt) de enige ter wereld die nog groeit: Glacier Perito Moreno

Het Merengebied van Patagonia is een schitterend natuurgebied waar meren, bergen, vulkanen en rivieren in elkaar overgaan. Slechts de mens heeft bedacht om daar een kunstmatige grens doorheen te trekken, en zo ligt sinds tweehonderd jaar het Merengebied zowel in Chili als in Argentinië. Rondom de grens bevinden zich de mooiste plekjes, dus we zigzaggen een aantal keren heen en weer tussen beide landen. Verrassende, verlaten, schitterende stukken natuur wisselen toeristenkermissen af.

Glaciar Perito Moreno

De Perito Morenogletsjer (Spaans: Glaciar Perito Moreno) is een gletsjer in het Nationaal park Los Glaciares in het zuiden van Argentinië. De gletsjer geldt als een van de grootste toeristenattracties van Patagonië. Als je op reis bent in Argentinie moet je de gletsjers echt gezien hebben. Zeker de Perito Moreno is de moeite waard voor een bezoek. Na een flink stuk rijden vanuit El Calafate kom je aan op een heuvel aan de kop van de ijsmassa. Hiervandaan heb je al een aardig uitzicht over één van de indukwekkendste momenten van de reis. Via een serie van houten trappen en paden kom je bij verschillende balkons uit. Hiervandaan hoor je het ijs kraken (net onweer) en zie je 'ijsklontjes' als huizen zo groot in het water vallen.

Wat juist deze gletsjer nou zo bijzonder maakt is de dam die hij vormt en waarbij hij de afvoer van het meer Lago Argentino afsluit. Wanneer de gletjer dusdanig is gegroeid en verschoven dat het de overkant van het water bereikt, vormt hij een natuurlijke stuwdam. Door smeltwater van omringende gletsjers vult het bovenliggende meer zich totdat er een hoogteverschil is bereikt van ca. enkele meters. De druk van het water wordt zo groot dat het ijs de kracht niet meer aan kan. BOEM!! De ijsdam bezwijkt onder de enorme druk en het meer stroomt tot gelijk niveau waarbij het enorme ijsbergen met zich meeneemt. Dit spectakel was aanvankelijk eens in de 4/5 jaar te verwachten, maar door recente klimatologische veranderingen is er niet zoveel zekerheid meer. Desalnietemin is dit zó bijzonder, spannend en spectaculair dat het niet op je reis door Patagonië mag ontbreken

Het is ook mogelijk om op de gletsjer te lopen onder begeleiding van ervaren gids, wat ik dus gedaan heb. Hiervoor ga je met een boot naar de zijkant van de gletsjer, waar het ijs nauwelijks afbrokkelt en het dus veiliger is. Nadat je van de boot komt is er een mogelijkheid om naar de wc te gaan en eventueel spullen achter te laten bij een kantoortje van de gletchergidsen. Vervolgens ga je met de gids naar een strandje net voor de gletsjer. Hier worden nog enige dingen uitgelegd (in het Engels) met betrekking tot veiligheid en over de gletsjer zelf. Daarna ga je de gletsjer op. Je krijgt speciale ijzers ondergebonden voor maximale grip op het ijs. Het echte werk kan beginnen!

Hoewel de gletsjer van afstand vlak lijkt, is het dat absoluut niet. Je stijgt en daalt continue en er zijn ook diepe gaten, dus het is belangrijk om de aanwijzingen van de gidsen op te volgen. Desondanks is dit goed te doen voor iemand met een normale conditie. Als je in de gelegenheid bent... dit is een absolute aanrader! Aan het einde is nog een leuke verrassing om de tocht af te sluiten.

Kledingadvies: kleed in laagjes, want ondanks de kou kan het behoorlijk warm worden. Denk aan: stevige schoenen (bv. bergwandelschoenen), warme sokken, thermisch ondergoed, winddicht jack, fleecevest, muts, handschoenen en eventueel een sjaal.

De volgende dag maakt ik een boottocht naar de gletsjers, waarbijje de grootste en hoogste gletsjer van het gebied ziet, respectievelijk de Uppsala en de Spegazzini. Onderweg vaar ik over het Canal de los Tempanos langs ijsschotsen met schitterende kleuren blauw.

De Upsalagletsjer is groter dan Buenos Aires en een van de grootste gletsjers van het zuidelijk halfrond. Ontdekt door zweden en vandaar de naam Upsala naar de Uva van Uppsala. In tegenstelling tot de Perito Moreno krimpt deze gletsjer helaas. Het was een adembenemende tocht wederom met prachtige uitblikken links en rechts en ook zelfs een pinguin. Goed ingepakt alsof het een poolexpeditie betrof heb ik de gletsjer aanschouwt! Je wordt er ook wel stil van als je wederom ziet dat deze onder je ogen smelt en er met veel lawaai weer stukken ijs vanaf breken. Ik werd ineens enormbewust van het milieu! Op de boot was het erg leuk.

Het echte Patagonië ontdek ik vandaag tijdens onze rit naar Puerto Natales in Chili, waar we twee nachten verblijven. De kans is groot dat we lama's tegenkomen en mogelijk zien we machtige condors vliegen.

De volgende dag ga ik naar Chili, maar daar hoor je meer over.

Groeten Edwin