Torres del Paine is een droombestemming voor natuurliefhebbers en hét trekkinggebied van Zuid Amerika. Samen met San Pedro de Atacama in het noorden, is het een hoogtepunt op elke Chili reis.

Chili is erg afwisselend: van de ruige bergen met eeuwige sneeuw en gletsjers in Torres del Paine, waar je bijna van de wandelpaden waait, tot het regenwoud van Quelat, langs de 1100 km lange weg Carretera Austral. In Pucon staat een rokende vulkaan. Vlakbij kun je raften, paardrijden en een duik nemen in de warme baden. Dan zijn er nog de metropool Santiago de Chile en havenstad Valparaiso, met zijn gekleurde huisjes

De kans op kalm, helder weer in Patagonië, is het grootst tussen half oktober tot eind april, maar het blijft in dit deel van de wereld natuurlijk altijd een beetje onvoorspelbaar. We zijn 's middags aangekomen vanuit El Calafate in Argentinië. Hierbij werd ik opgewacht en naar naar mijn guesthouse gebracht in het dorp. Het is van een Chileens, ouder stel, die net een beetje gewend raken aan internet, email en ander moderne apparatuur. Ze runnen hier hun hotelletje naar eigen goeddunken en plezier. De kamer is netjes en huiselijk, uiteraard is er goede verwarming, het ruikt er naar houtskool, zoals overal in Puerto Natales.

'S middags had ik nog wat tijd over om een boottrip te boeken naar Balmaceda gletsjer over de Serano rivier. Aan het einde van de avond wandel ik gewoon door dit dorp, het is piepklein, eigenlijk heel schattig. Al snel merk je dat er weinig gebeurt. Er is een pizzeria, wat barretjes en langs de boulevard staan bankjes om de zonsondergang te kijken.

Een van de hoogtepunten van mijn reis is het bezoek aan het nationaal park Torres del Paine, dat is uitgeroepen tot UNESCO werelderfgoed. Dit park dankt zijn naam aan de granieten Torens van Paine, drie bergen die uit de Patagonische steppe oprijzen. Over goed begaanbare paden wandelen we te midden van een rijke variëteit aan flora en fauna.

Torres del Paine National Park

Vandaag ben ik om 07:00 uur vertrokken met de rechtstreekse bus naar Torres del Paine, deze stopt voor je hotel om je op te pikken. Torres del Paine ligt nog twee uur rijden over voornamelijk onverharde wegen ten noorden van Puerto Natales. Het laatste uur is indrukwekkend. Je wordt bij de 'Amarga' ingang afgezet en betaalt ter plaatse de entree. Een busje van het refugio Torres wacht de bus op en brengt je samen met de andere reizigers die erheen gaan, naar de refugio, nog 7 kilometer verder.

De route naar Nationaal Park Torres del Paine loopt door een mooi landschap. Brede valleien met rode zuring en flinke bergen aan de rand.

Af en toe zien we sneeuwbergen en gletsjers en na zo'n 100 kilometer krijgen we de Torres vol in zicht. We nemen de één na zuidelijkste route, waar we zicht hebben op de Torres en de gletsjers. Zelfs van grote afstand is de Grey Glacier indrukwekkend met z'n enorme ijsmassa boven aan de berg en in de vallei eronder. Maar ook de Torres zijn bijzonder met hun overgang van lichtbruin naar zwart gesteente vlak onder de top. We zien voor het eerst guanaco's (wilde lama's).

Het is al rond half 12 als ik geïnstalleerd bent. Als het weer goed is en je eet snel wat, kun je nog naar Base de Torres lopen, 4 uur heen,3 uur terug. Dat klinkt onmogelijk, maar van december tot februari is het hier 's avonds nog tot ca 22:00 uur licht, ook andere reizigers doen het zo. Het is wel een lange dag. Zit het weer niet mee of zie je zo'n tocht niet zitten, dan kun je ook de helft lopen, naar refugio Chileno en terug.

Torres del Paine - Puerto Natales

Hoe koud: December tot maart is de beste tijd om naar Torres del Paine te gaan, het is dan zomer, de temperatuur is overdag met gemiddeld 11 graden aangenaam en je hebt lang daglicht. Het blijft echter Patagonië, ook in deze maanden kan het hard regenen, een dichte mist neerdalen over het hele park en een ijzersterke, koude wind de kop opsteken. Eind april gaat de handvol accommodaties in het park dicht en tussen mei en september heb je er echt helemaal niets te zoeken. In oktober komt 't park dan weer langzaam tot leven, keert personeel terug en gaan accommodaties weer open.

Punta Arenas en de Otway pinguins

Onderweg naar de zuidelijkste stad van Chili zien we de pinguïnkolonie bij Otway. We overnachten in Punta Arenas, door de vrijhandelszone ‘zona franca' een levendige stad geworden.

Het is weliswaar in Chili maar de Otway pinguïns zijn zo dichtbij en het zijn zulke aardige beestjes om te zien dat ik adviseer om de kolonie een bezoek te brengen. Het is een stukje rijden maar wat is een stukje op dit continent? Vanuit het dorp zijn er middagexcursies naar de Otway pinguïns. Ze hebben hun nest in de grond gemaakt. Let er wel op dat zeer dichtbij komen door de dieren niet wordt gewaardeerd en zij happen naar alles wat uitsteekt.

Het gaat nog steeds goed, heb nog geen rare dingen meegemaakt.

Groeten Edwin