Patagonië is de naam voor de zuidelijke punt van Argentinië en Chili. Hoewel meestal bij Patagonië wordt gedacht aan onmetelijke Argentijnse pampa`s met gaucho`s rond schapenfarms van 20.000 hectare, omvat Patagonië officieel ook het Andes gebergte en de Chileense fjordenkuststrook ten westen daarvan. De noordelijke grens wordt gevormd door de Rio Chubut op de hoogte van Trelew. Ten zuiden van het eigenlijke Patagonië ligt Vuurland, met de zuidelijkste stad ter wereld: Ushuaïa.

Het noordelijk deel van Vuurland is vlak en bedekt met veengrond. Zuidelijker wordt het bos- en bergachtiger, en hier liggen ook prachtige meren en fjorden.

Naar de baai is het stadje ook genoemd, want Ushuaia betekent 'baai naar het westen', omdat schepen hier van de Atlantische naar de Stille Oceaan voeren. De sneeuw ligt hier al heel laag, want we zitten hier ver in het zuiden, relatief dichtbij Antarctica (1000 km zuidelijker). Het is dan ook de uitvalsbasis voor excursies naar Antarctica. Ushuaia is de meest zuidelijke stad van de wereld en overal zie je daarom borden en souvenirs met 'el fin del mundo', daar waar de wereld ophoudt.

Tierra del Fuego

In het vroege morgenlicht vertrekken we per touringcar en boot naar Vuurland. Een lange, maar prachtige tocht brengt ons naar de zuidelijkste stad van de wereld: Ushuaia, waar we laat in de avond arriveren.

In Ushuaia werden we met een busje naar het hotel gebracht en hadden we voor het eten (seafood natuurlijk) nog de tijd om bijvoorbeeld het Museo Territorial del Fin del Mundo te bezoeken of El Presidio. Ushuaia werd oorspronkelijk gesticht als missiepost, maar werd later door de Argentijnse regering gebruikt als vrijhaven en strafkolonie: in een poging het stadje te bevolken werd hier een grote gevangenis gebouwd en mocht familie van de gevangenen zich vrij vestigen in de omgeving. De betreffende gevangenis El Presidio is nu te zien als museum. De gevangenis is gebouwd zoals dat in films vaak te zien is: een centraal paviljoen, met lange hoge gangen die hierop uitkomen. Op deze plaats is ook het Maritiem museum gevestigd.

Even buiten Ushuaia reed vroeger een trein om gevangenen te vervoeren naar de plaatsen waar zij werkten. Nu rijdt op het gedeelte van het traject nog een treintje op de meest zuidelijke spoorlijn ter wereld: el tren del Fin del Mundo. We maakten deze ochtend een korte stop bij het station, El Estacion del Fin del Mundo. De treinen zien er prachtig verzorgd uit in de stijl van het begin van de 20-ste eeuw. Ongeveer 12 kilometer voorbij Ushuaia ligt het Nationaal Park Vuurland oftewel Parque Nacional Tierra del Fuego. Het park ligt schitterend aan de zeekust en aan het Beagle-kanaal met veel inhammen en heeft een prachtige natuur, bergen, meren en bossen. Het bos is heel mooi en nodigt uit om te wandelen. We maakten hier in de ochtend een rondrit met een aantal korte wandelingen en in de middag, na een lunch bij het Roca-meer, een langere wandeling van circa vier uur. Opvallend aan veel bomen zijn soort knoesten, die gevormd worden als verdediging van de boom tegen een bepaald soort zwam, 'llao llao' of 'pan del indio' genoemd. Die laatste naam komt van het feit dat de indianen de zwammen soms gebruikten om de maag te vullen, hoewel dit 'brood' geen enkele voedingswaarde heeft. Wat verder opvalt is de enorme schade die in hele stukken bos is aangericht door bevers, die hier ooit zijn uitgezet voor hun bont. Een gedeelte van het gebied bestaat uit moeras, te herkennen aan mooi gekleurde begroeiing. Bij het bord op de 10e foto bij Bahia Lapataia houdt rijksweg No. 3 op. Deze is onderdeel van de Panamericana die loopt van Vuurland tot Alaska. Op de laatste foto is het meest zuidelijke postkantoor op het vasteland te zien. Hier haalden we een stempel voor in het paspoort.

Een van de absolute hoogtepunten van deze toch al geweldige vakantie was de excursie met een boot over het Beagle-kanaal die we op deze mooie maandagochtend maakten. Vanuit Ushuaia vertrokken we met jacht uit de baai, varend langs de uitlopers van de Andes over het Beaglekanaal. Het 185 kilometer lange Beaglekanaal verbindt de Stille Oceaan met de Atlantische Oceaan. Bijzonder is het eiland Isla de los lobos, een rots met grote aantallen zeeleeuwen. Verder zitten op de vele eilandjes hier een tweetal soorten aalscholvers, sternen en andere vogels. Op het verste punt van de tocht ligt het eiland les Escaleurs met de bekende vuurtoren op het einde van de wereld.

We hadden de hele tocht zeldzaam vlak water, terwijl hier normaal een harde ijskoude wind schijnt te staan. Daardoor was het mogelijk prachtige foto's te maken met de spiegeling in het water. Op de terugweg stopten we ongeveer een uur op een prachtig (onbewoond) eiland met schitterende begroeiing. Wat natuur betreft was deze boottocht echt geweldig! In totaal waren we ongeveer vier uur onderweg, daarna was er tijd om nog wat te shoppen in Ushuaia, waarbij ik (nu pas!) onze eerste echte stevige regenbui van de vakantie kregen.

's Middags nog even bij het plaatselijke VVV kantoor geweest voor de bekende stempels in de paspoort.

Aan het begin van de ochtend vertrokken we naar het vliegveld voor onze vlucht terug naar Buenos Aires, waar we rond 16.00 uur aankomen in ons hotel Abasto Plaza.

Groeten Edwin